Co znaczy inwokacja do Patańdżalego i dlaczego ją recytujemy?
Podczas recytacji inwokacji na początku praktyki jogi wyrażamy szacunek wobec mistrza Patandżalego, wdzięczność za wiedzę, łączymy się ze wszystkimi nauczycielami, którzy podążali tą ścieżką, uzyskując wgląd w strumień wiedzy przekazywanej z nauczyciela na ucznia.
Treść hymnu do Patańdżalego
❞
Sayogena cittasya padena vācām
malam śarirasya ca vaidyakena
yopākarottam pravaram muninām
patañjalim prāñjalirānato’smi
abahu purusānkāram
śankha cakrāsi dhārinam
sahasra śirasam śvetam
Pranamami patañjalim
❞
Złóżmy pokłon najszlachetniejszemu z mędrców Patańdżalemu, który obdarzył nas jogą dla spokoju i świętości umysłu, gramatyką dla jasności i czystości mowy, oraz medycyną dla doskonałego zdrowia.
Oddajmy cześć Patańdżalemu, wcieleniu Adiśeszy, którego górna cześć ciała ma kształt człowieczy, dzierżącemu w dłoniach cakrę i konchę, ukorowanemu tysiącgłową kobrą.
Kim był Patańdżali?
Patańdżalini (inny zapis: Patanjali) uważany jest za pierwszego nauczyciela jogi. Około 2500 lat temu opisał on system jogi. Przedstawił to w postaci dzieła „Jogasutry”, która stanowi kompendium wiedzy jak żyć, by osiągnąć doskonałość ciała, umysłu i duszy bez powiązań z jakąś konkretną religią czy wyznaniem. Sutry te są uznawane za fundamentalny tekst filozofii jogi i stanowią filozoficzną podstawę jej praktyki. To dzieło uniwersalne, ponadczasowe. B.K.S Iyengara był wielkim zwolennikiem filozofii Patanjalego.
„Był wielkim mistrzem energii kosmicznej; znał centra energii pranicznej w naszym ciele; jego rozum (buddhi) był przejrzysty jak kryształ, a jego słowa świadczą, ze był czystą, doskonałą istotą (…) Patanjali wypełnia każdą sutrę wiedzą płynącą z doświadczenia, rozciąga ją jak nić (sura), tworząc z nich naszyjnik pereł mądrości, tak aby ci, którzy żyją jogą i kochają ją, mogli się nimi delektować i smakować w codziennym życiu. Każda sutra przekazuje nam praktykę oraz filozofię, która za nią stoi, a także użyteczne wskazówki dla praktykujących i poszukujących (sadhaka) do wykorzystania w życiu codziennym.”
BKS Iyengar
Dlaczego na początku zajęć jogi recytujemy inwokację do Patańdżalego?
Główne powody, dlaczego inwokacja jest często recytowana na początku praktyki jogi lub medytacji, to:
- Wyraz szacunku wobec Patańdżalego. Recytowanie inwokacji jest wyrazem szacunku i uznania dla długoletniej tradycji jogi oraz dziedzictwa Patandżalego jako mędrcy, który przekazał te cenne sutry.
- Wprowadzenie do ducha praktyki. Inwokacja pomaga skoncentrować się i wyciszyć umysł, stworzyć odpowiednią atmosferę do podjęcia praktyki jogi lub medytacji.
- Łączenie się z nauczycielem. Poprzez powtarzanie inwokacji, praktykujący łączy się symbolicznie z Patandżalim jako swoim duchowym nauczycielem, który przekazuje mądrość i wiedzę zawartą w jogasutrach.
- Inspiracja i motywacja. Inwokacja może stanowić inspirujący początek praktyki, pomagając praktykującemu skoncentrować się na celu swojej jogowej praktyki i zdobywać motywację do doskonalenia siebie.
Praktyka jogi ma wiele różnych odmian i szkół, a niektóre z nich mogą różnić się w swoim podejściu do recytowania inwokacji lub nawet używania jej w praktyce. Jednakże inwokacja do Patańdżalego jest ważnym elementem dla wielu praktykujących jogę, którzy dążą do pogłębienia swojej wiedzy i zrozumienia siebie.
Polecamy również
Testuj 24h gratis
Testuj nasz serwis przez 24 godziny bezpłatnie. Wykup karnet dobowy z kodem JOGA24.